صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/04/05
برگزار شده توسط: استان اصفهان/ شهر اصفهان
موضوع
گذشت شاکی و تاثیر آن در اجرای مجازات اشد
پرسش
با توجه به بند ث ماده 15 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399 چنانچه مجازات اشد ناظر بر بزهی غیر قابل گذشت باشد و با گذشت شاکی، دادگاه مجازات را تخفیف دهد و مجازات تخفیف یافته کمتر از مجازات بزه دیگر باشد، آیا باید سراغ اجرای مجازات اشد بعدی برویم یا اینکه همان مجازات تخفیف یافته را اجرا کنیم؟
نظر هیئت عالی
در صورتی که مجازات اشد به موجب تخفیف بلا اجرا شود جایز است مجازات بعدی را اعمال کنیم ممکن است در مواردی در عنایت اجرای حکم محکوم موفق به جلب رضایت شاکی شود و تخفیف قضایی اعمال گردد.
نظر اکثریت
1- با توجه به صراحت بند ث در صورتی که شاکی در فرض معنونه اعلام گذشت نماید و مجازات تخفیف یابد، با توجه به اینکه مجازات تخفیف یافته دیگر اشد محسوب نمی گردد باید سراغ اجرای مجازات اشد بعدی برویم و نمی توان مجازات تخفیف یافته را اجرا نمود و عبارت به یکی از علل قانونی مندرج در بند ث را می توان شامل مواردی از قبیل اعلام گذشت شاکی دانست که با گذشت و تقلیل مجازات باید به نص ماده عمل نمود و مجازات اشد بعدی را اجرا کرد.
2- لازم به ذکر است گذشت شاکی از جمله علل قانونی تقلیل مجازات است چرا که اختیار دادگاه برای تخفیف در فرض گذشت شاکی، به موجب قانون و با تصریح ماده 483 قانون آیین دادرسی کیفری است.
3- منطقی نیست در فرضی که گذشت شاکی کلا موجب انتفای اجرای مجازت اشد گردد (جرائم قابل گذشت) سراغ اجرای مجازات اشد بعدی برویم اما در فرض تخفیف مجازات اشد، سراغ اجرای اشد بعدی نتوان رفت.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه در بند ث بحث گذشت شاکی به صورت جداگانه مطرح شده است و بر این اساس صرفا در صورتی می توان در فرض گذشت شاکی سراغ اجرای مجازات اشد بعدی رفت که گذشت، اجرای مجازات اشد را غیر قابل اجرا نماید و گذشتی که موجب تخفیف مجازات شود، مجازات را غیر قابل اجرا نمی‌نماید، لذا باید همان مجازات تخفیف یافته اجرا شود و نمی توان مجازات اشد بعدی را اجرا کرد.
همچنین اختیار دادگاه برای تخفیف مجازات در فرض گذشت شاکی در جرائم قابل گذشت، از علل قضایی تقلیل مجازات است نه علل قانونی و علل قانونی مواردی از جمله اعمال ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری را شامل می‌گردد.