صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1396/07/13
برگزار شده توسط: استان فارس/ شهر استهبان
موضوع
تجدیدنظرخواهی نسبت به رای در حال اجرا
پرسش
رأی دادگاه به لحاظ عدم تجدید نظر خواهی محکوم علیه در فرجه قانونی قطعی شده و در اجرای احکام در حال اجرا است؛ در این مرحله محکوم علیه نسبت به رأی تجدید نظر خواهی نموده است؛ دادگاه به لحاظ خارج از مهلت بودن تجدید نظر خواهی قرار رد تجدید نظر خواهی صادر و اعلام می‌نماید؛ این قرار قابل تجدید نظر است؛ آیا اعتراض محکوم علیه به چنین دادنامه ای و اتخاذ تصمیم دادگاه در صدور قرار رد تجدید نظر خواهی و قابل اعتراض بودن این قرار، مانع اجرای حکم قطعی مذکور می‌باشد؟
نظر هیئت عالی
عملیات اجرائی مستند به ماده 494 قانون آئین دادرسی کیفری فقط به موجب قانون قابل توقف است و مورد سوال فاقد ظرفیت قانونی جهت توقف اجراست؛ نتیجتاً نظریه اکثریت صائب می‌باشد.
نظر اکثریت
اصل بر اجرای احکام قطعی و عدم توقف آن است و موارد عدم اجرای احکام قطعی در قانون پیش بینی شده است؛ اعاده دادرسی، فرجام خواهی و اعتراض ثالث به فرض پذیرش مانع اجرای احکام قطعی است. در فرض سوال دلیلی بر عدم اجرای حکم وجود ندارد و حکم قطعی باید اجرا شود؛ در صورتی که محکوم علیه در علت طرح تجدید نظر خواهی در خارج از علت، عذری بیاورد و دادگاه این عذر را موجه بداند، دستور توقف اجرای حکم را صادر می‌نماید و الا دلیلی بر توقف اجرای حکم قطعی وجود ندارد؛ به فرض عدم پذیرش عذر، دادنامه قطعی اجرا می‌شود. مواد 490 و 494 قانون آیین دادرسی کیفری نیز موید همین معنا است؛ در امور کیفری به نظر می‌رسد این قرار قابل اعتراض باشد لکن در امور حقوقی توقف اجرای حکم منوط به صدور قرار توقیف یا تاخیر اجرای حکم از دادگاه می‌باشد. مواد 12، 455 و 432 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 340 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز چنین مطلبی را بیان می کند.
نظر اقلیت
در امور کیفری به لحاظ مفسده ای که بر اجرای حکم بار می‌شود باید اجرای حکم متوقف شود؛ در امور حقوقی نیز مانع اجری حکم می‌باشد.