تاریخ نظریه: 1396/12/14
شماره نظریه: 7/96/3068
شماره پرونده: 734-1/861-69
استعلام:
چنانچه دادیار اظهار نظر با این عقیده که اظهارات شهود در مرجع انتظامی قابل استناد نیست با نقص تحقیقات مقدماتی بازپرس را ملزم به اخذ و استماع اظهارات شهود در دادسرا نماید با رعایت ماده 3 و98، 266 قانون آئین دادرسی کیفری این ایراد مطابق موازین قانونی است یا خیر؟ تکلیف بازپرس در مواجهه با این ایراد چیست؟
الزام به استماع اقرار و شهادت شهود در تبصره 2 ماده 119 قانون آیین دادرسی کیفری ناظر بر قضات محکمه است یا شامل قضات دادسرا نیز می‌گردد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- از مجموع مقررات مربوط به شهادت به عنوان یکی از ادله اثبات مذکور در مواد 174 به بعد قانون مجازات اسلامی 1392 چنین استنباط می‌شود که شهادت شهود برای اینکه معتبر و قابل ترتیب اثر باشد، باید نزد قاضی به عمل آید و از طرفی برابر ماده 266 قانون آیین دادرسی کیفری 1392، بازپرس مکلف به رفع نقص تحقیقاتی به کیفیتی که در ماده بیان شده است، می‌باشد؛ در نتیجه، چنانچه دادیار اظهارنظر استماع شهادت شهود در مرجع انتظامی را کافی برای اظهارنظر نهایی نداند و استماع شهادت آنان را نزد بازپرس رسیدگی‌کننده درخواست نماید، بازپرس مکلف به انجام آن است.
2- تبصره 2 ماده 119 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 ناظر به تکلیف دادگاه است و لکن هر شهادتی که مستند رأی مقام قضایی در دادسرا و یا دادگاه قرار گیرد، باید نزد مقام قضایی مربوط واقع شود.