صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1388/12/03
برگزار شده توسط: استان هرمزگان/ شهر بندر عباس
موضوع
تکلیف دارنده چک در قبال مفاد قرارداد منعقده فی ما بین صادر کننده و طرف دیگر قرار داد بنا به اصل غیر قابل استناد بودن ایرادات
پرسش
طی قراردادی که فی‌مابین (الف) و (ب) منعقد شده است، (الف) یک فقره چک بابت ضمانت انجام کار صادر و تحویل (ب) می‌دهد و شخص (ب) چک مزبور را به شخص ثالث واگذار می‌کند و در قرارداد هم قید شده است که در صورت حدوث اختلاف، موضوع به داوری ارجاع شود.
حال اگر شخص ثالث درخواست مطالبه وجه چک را به طرفیت صادرکننده و ظهر نویس مطرح نماید، با عنایت به مراتب فوق و ارجاع امر به داوری و اصل غیرقابل استناد بودن ایرادات، دادگاه چه تصمیمی باید اتخاذ نماید؟
نظر هیئت عالی
اگر چک بابت ضمانت انجام کار صادر و طی قرارداد فی‌مابین شخص «الف» (صادرکننده) و شخص «ب» قید شده باشد که در صورت حدوث اختلاف، موضوع به داوری ارجاع شود در این فرض شخص ثالث که چک را از شخص ب دریافت کرده دارنده با حسن نیت محسوب و دادگاه مطابق مقررات قانون تجارت و قانون چک باید حقوق قانونی ناشی از چک را در صورت مطالبه در حق دارنده (ثالث) موضوع حکم قرار دهد. لذا نظر اتفاقی مورد تأیید است.
نظر اتفاقی
در فرض سوال چنان‌چه شخص ثالث دارنده چک با حسن نیت باشد و در متن چک، عنوان به حواله‌کرد، خط نخورده باشد با عنایت به اصل غیرقابل استناد بودن ایرادات، در صورت وجود اختلاف فی‌مابین صادرکننده و دارنده اول چک هیچ ارتباطیّ به دارنده (ثالث) با حسن نیت نداشته و پیش‌بینی ارجاع امر به داوری در صورت بروز اختلاف، تأثیری در حق ثالث نخواهد داشت و قاعده غیرقابل استناد بودن ایرادات حاکم برموضوع است ضمن آن‌که حسب ماده 313 قانون تجارت چک به محض صدور باید کارسازی شود. بنابراین، دادگاه باید حکم بر محکومیت صادرکننده چک در حق دارنده با حسن نیت صادر نماید.