ماده 5 شیوهنامه مراقبت موقت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست
1- آثار و پیامدهای تصمیمات و مداخلات تخصصی بر سرنوشت کودک و نوجوان و وضعیت وی در نظر گرفته شده و به گونهای تصمیمگیری شود که دارای کمترین عواقب منفی بر وضعیت کودک و نوجوان باشد.
2- تفاهم، تعامل و همکاری نزدیک با سایر متخصصان در بهزیستی و کارشناسان و مددکاران سایر دستگاههای اجرایی و نهادهای مردمی و موسسات، جهت اتخاذ بهترین تصمیم برای کودک و نوجوان وجود داشته باشد.
3- در انتخاب خدمات حمایتی، هماهنگی و همسویی و عدم تناقض آنها مورد توجه باشد.
4- احترام به استقلال دیدگاهها و خواستههای کودک و نوجوان و ایجاد توازن بین آنها و مصالح عالیه وی الزامی است.
5 - اولویت بخشی به مصالح عالیه کودک و نوجوان، باید در حد مقدور با جلب نظر کودک و نوجوان و یا توجیه وی صورت پذیرد.