صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/11/15
برگزار شده توسط: استان اصفهان/ شهر نائین
موضوع
انتفای سمت زوج در طرح شکایت با موضوع رابطه نامشروع پس از اجرای صیغه طلاق
پرسش
شخص الف بعد از اجرای صیغه طلاق علیه همسر سابق خود به اتهام اعمال دون زنا در ایام زوجیت، طرح شکایت نموده است؛ آیا الف ذینفع در طرح شکایت می‌باشد؟
نظر هیئت عالی
در فرضی که پس از وقوع طلاق زوج به سبب رابطه با نامشروع از همسر سابق خود شکایتی داشته باشد، با انتفای رابطه زوجیت بقای سمت وی در طرح شکایت مواجه با مانع قانونی بوده و از شمول عنوان شاکی مذکور در ماده 102 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب سال 92 خارج است؛ ضمناً ضرورت بزه پوشی در جرائم منافی عفت نیز چنین استنباطی را تقویت می‌کند.
نظر اکثریت
با عنایت به اینکه در فرض سوال علقه ازدواج میان اشخاص مرتفع گردیده است و از طرفی در جرایم منافی عفت، اصل اولیه استتار بزه می‌باشد و از سویی در غالب موارد طلاق صورت گرفته میان زوجین توافقی و با جهت کتمان موضوع می‌باشد و طرح شکایت پس از وقوع طلاق به منظور انتقام زوج از زوجه می‌باشد و نیز تفسیر مضیق و نیز تفسیر به نفع متهم اقتضا می‌نماید الف ذینفع در طرح شکایت نبوده و با طرح شکایت به استناد ماده 383 و بند الف ماده 340 قانون آئین دادرسی کیفری حسب مورد قرار منع یا موقوفی تعقیب صادر گردد.
نظر اقلیت
در ماده 102 قانون آئین دادرسی کیفری عنوان شاکی بیان شده است نه شاکی خصوصی و از متن ماده ضرورتاً ذینفع در موضوع برداشت نمی گردد و از طرفی مستنداً به ماده 10 و 11 و 14 قانون آئین دادرسی کیفری، بزه دیده شخصی است که از وقوع جرم متحمل ضرر و زیان شده و تعقیب مرتکب را بخواهد و در فرض سوال، زوج عملاً از جهت حیثیتی و شرفی دچار خسارت معنوی گردیده است؛ لذا زوج شاکی تلقی می‌گردد؛ مضافاً اینکه بزه در زمانی واقع گردیده است که علقه زوجیت میان اشخاص وجود داشته و از طرفی بحث استتار در جرایم منافی عفت زمانی مطرح است که اصولاً شاکی وجود نداشته باشد؛ لذا رسیدگی باید ادامه یابد و حکم صادر گردد.