تخلیه عین مستاجره پس از مدت اجاره با ادعای مالکیت از طرف مستاجر

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/09/21
برگزار شده توسط: استان مازندران/ شهر جویبار

موضوع

تخلیه عین مستاجره پس از مدت اجاره با ادعای مالکیت از طرف مستاجر

پرسش

اگر مدت اجاره تمام شده باشد و موجر خواهان تخلیه عین مستاجره و مستاجر به موجب هبه نامه ای مدعی مالکیت عین مستاجره باشد و از تخلیه امتناع نماید. آیا باید دستور تخلیه داد یا وارد ادعای مالکیت شد و از تخلیه امتناع کرد؟

نظر هیئت عالی

طبق مواد 4 و 5 قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 76، پس از اتمام مدت قرارداد اجاره و دریافت ودیعه از سوی مستأجر یا در قبال تودیع ودیعه در صندوق دادگستری، مکلف به تخلیه عین مستأجره می‌باشد و در صورت ادعای داشتن حق عینی و... بر عین مستأجره باید به استناد مواد 17 و 18 آیین نامه قانون مذکور مبادرت به تقدیم دادخواست و طرح دعوای حقوقی نماید؛ لیکن مانع تخلیه نخواهد بود مگر اینکه دادگاه رسیدگی کننده با اخذ تأمین مناسب، قرار توقف عملیات اجرایی صادر نماید.

نظر اکثریت

در فرض سوال با استناد به ماده 4 و 5 قانون روابط بین موجر و مستاجر 1376 و با توجه به اتمام مدت اجاره مستاجر پس از گرفتن مبلغ ودیعه یا تضمین مکلف به تخلیه میباشد. در غیر اینصورت چنانچه مستاجر ادعا دارد باید به استناد ماده 17 و 18 آئین نامه قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1378 نسبت به طرح دادخواست به دادگاه اقدام نموده و به استناد قسمت ماده 18 قانون مذکور صرف طرح دادخواست که البته به عنوان شکایت از آن نامبرده شده مانع تخلیه نبوده مگر آنکه دادگاه رسیدگی کننده با اخذ تامین قرار توقف عملیات را صادر نماید.

نظر اقلیت

با عنایت به ماده 4 آئین نامه اجرایی قانون روابط بین موجر و مستاجر سال 78 از ارکان صدور دستور تخلیه احراز مالکیت یا ذینفع بودن موجر می‌باشد که در فرض سوال با وجود هبه نامه که اثر تملیکی دارد به نظر می‌رسد صدور دستور تخلیه از دادگاه مرجوع الیه فاقد وجاهت قانونی باشد. و دادگاه نمی تواند دستور تخلیه صادر نماید.