صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/04/03
برگزار شده توسط: استان بوشهر/ شهر برازجان
موضوع
خودداری از اعلام هویت یا اعلام آن بر خلاف واقع
پرسش
نقطه شروع به تحقیق از متهم وفق ماده 193 قانون آیین دادرسی کیفری، احراز هویت توسط مقام قضایی است. چنانچه متهم در جرایم مشهود یا متعاقب دستور جلب، دستگیر و توسط مأمورین در شعبه حاضر شود و مشخصات کذب در خصوص هویت و مشخصات خویش ارائه دهد و سپس کذب بودن اطلاعات احراز گردد؛ آیا می توان این عمل را تحت عنوان مجرمانه خاصی قرار داده و طی مکاتبه با دادستان تقاضای ارجاع و ادامه تحقیقات را نمود؟
نظر هیئت عالی
نظریه اداره حقوقی به شماره 2942 - 30/11/96 بشرح زیر مورد تائید اعضاء هیات عالی است؛
مستفاد از ماده 22 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 وظایف و اختیارات دادسرا به موجب قانون است و مواردی نظیر فرض استعلام که ناظر به اصلاح سوابق اسناد مربوط به هویت بیماران در بیمارستان و درمانگاه ها که به منظور برخورداری از تسهیلات و حمایت های بیمه ای و نظایر آن است، از شرح وظایف دادسرا خارج است. بدیهی است که چنانچه در خصوص مورد (اعلام هویت بر خلاف واقع یا استفاده از دفترچه های بیمه درمانی غیر و...) جرم یا جرایمی با لحاظ قوانین خاص مربوطه (قانون تخلفات، جرایم و مجازات های مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه مصوب 1370 و قانون تامین اجتماعی و...) واقع شده باشد دادسرا مکلف به رسیدگی و اتخاذ تصمیم قانونی است.
نظر اکثریت
خودداری از اعلام هویت یا اعلام آن برخلاف واقع تنها در بند الف ماده 2 قانون تخلفات جرایم و مجازات های مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه مصوب 10 مرداد 1375 جرم انگاری شده است؛ اما در سایر موارد از جمله به هنگام دستگیری و تکمیل برگ تحقیق نزد ضابطین دادگستری، فاقد ضمانت اجراست و این ماده ناظر به اشخاصی است که در اعلام وفات یا هویت برای اخذ شناسنامه یا گواهی رسمی اظهاری برخلاف واقع نمایند و چنانچه اشخاصی مشخصات کذب در خصوص هویت و مشخصات خویش در مرحله تحقیقات مقدماتی نمایند و کذب بودن اطلاعات آنها احراز گردد، مجازاتی تعیین نشده و موضوع فاقد وصف جزایی است و شخص با همان هویت معرفی شده قابل تعقیب است و حکم صادره نیز علیه همین شخص با همین هویت (معرفی شده) اجرا می‌شود.
نظر اقلیت
بر طبق بند الف ماده 2 قانون تخلفات، جرایم و مجازات های مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه جرم محسوب و مرتکب قابل مجازات می‌باشد.