تاریخ نظریه: 1402/06/05
شماره نظریه: 7/1402/324
شماره پرونده: 1402-168-324ک
استعلام:
در پرونده کیفری و با شکایت شاکی علیه متهم دایر بر تحصیل مال از طریق نامشروع، رای غیاباً بر محکومیت متهم صادر و صرفاً شاکی در مهلت قانونی با این ادعا که رای دادگاه بدوی در خصوص رد مال صحیحاً اصدار نیافته است به رای صادره معترض و تقاضای تجدیدنظرخواهی دارد. دادگاه تجدید نظر به تجدید نظرخواهی وی رسیدگی و دادنامه تجدید نظرخواسته را صرفاً نسبت به میزان رد مال موضوع حکم تایید نموده است. سوال اینجاست که اولاً چنانچه متهم نسبت به رای صادره در مهلت مقرر قانونی واخواهی نماید، رسیدگی به واخواهی وی در دادگاه بدوی که رای غیابی صادر نموده است به عمل می‌آید یا در دادگاه تجدید نظر که به اعتراض شاکی رسیدگی و رای مقتضی صادر نموده است.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، در فرض استعلام که شاکی نسبت به رای صادره از سوی دادگاه بدوی که مبنی بر محکومیت غیابی متهم بوده است، درخواست تجدید نظر نموده است و دادگاه تجدید نظر نیز بدون این‌که محکوم‌علیه (متهم) در مرحله تجدید نظر حضور یافته یا لایحه دفاعیه داده باشد، مبادرت به صدور حکم بر تایید دادنامه بدوی نموده است؛ با لحاظ مداخله دادگاه تجدید نظر استان و متعاقباً صدور رای بر تایید دادنامه بدوی که به منزله صدور حکم بر محکومیت متهم (محکوم‌علیه) غایب است، فرض مطروحه از مصادیق ماده 461 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بوده و لذا محکوم‌علیه غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت صادره از سوی دادگاه تجدید نظر را دارد.
ثانیاً، با توجه به پاسخ سوال اول، پاسخ به این سوال منتفی است.