تاریخ نظریه: 1398/12/19
شماره نظریه: 7/98/1987
شماره پرونده: ک7891-861-89
استعلام:
در قانون آیین دادرسی کیفری مواردی همانند مواد 79 ،81 و 104 به ترتیب قرار ترک تعقیب، قرار تعلیق تعقیب و قرار توقف تحقیقات به عنوان جلوه‌هایی از عدالت ترمیمی در شرح اختیارات و وظایف دادستان به عنوان مرجع تعقیب قرار گرفته است، با توجه به مفاد ماده 88 همان قانون و نظر به این‌‌که قضات دادسرا (اعم از دادستان، معاونین و دادیاران) هیأت واحد محسوب می‌گردند و در عمل نیز موجب قانون در غیاب یکدیگر تحت شرایطی و یا با ارجاع امور محوله از سوی دادستان انجام وظیفه می‌نمایند، لذا در فرض عدم حضور دادستان یا با تفویض اختیار هر یک از معاونین، دادیاران اظهارنظر یا جانشین دادستان، آیا ایشان رأساً حق صدور و یا موافقت با تقاضای بازپرس در مورد قرارهای مذکور در مواد صدرالذکر را دارند یا این که اختیار مذکور صرفا قائم به شخص دادستان می‌باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولا، در مواردی که دادستان برابر ماده 88 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، انجام اموری را به معاونان یا دادیاران دادسرا محول می‌کند، این تفویض اختیار مطلق بوده و زمان حضور و غیاب وی را در بر می‌گیرد؛ مگر آن که مقید به زمان حضور شده باشد.
ثانیا، صدور «قرار ترک تعقیب» موضوع ماده 79 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و «تعلیق تعقیب» موضوع مواد 81 و 82 و لزوم موافقت دادستان با «قرار توقف تحقیقات» موضوع ماده 104 قانون موصوف از اختیارات دادستان است و دادستان می‌تواند در موارد صدور «قرار ترک تعقیب» و «تعلیق تعقیب» و لزوم موافقت با قرار «توقف تحقیقات» نیز پرونده را به معاون خود یا دادیار ارجاع کند و با توجه به ماده 88 این قانون، در اموری که از طرف دادستان به معاون وی یا دادیار ارجاع می‌شود، آنان در امور محوله تمام وظایف و اختیارات دادستان را دارند.