تاریخ نظریه: 1396/02/12
شماره نظریه: 7/96/1323
شماره پرونده: 96-168/1-970
استعلام:
...
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- اولاً: با توجه به اینکه در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی، نصی بر نسخ ماده 31 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر وجود ندارد و نسخ ماده 32 این قانون به موجب ماده 570 قانون صدرالذکر نیز تلویحاً دلالت بر بقای مقررات ماده 31 فوق الذکر دارد، بنابراین به نظر میرسد، در خصوص نحوه محاسبه و تقسیط جزای نقدی محکومان به جرایم مواد مخدر توسط مقام تجویزکننده تقسیط جزای نقدی که همان قاضی اجرای احکام مربوطه است، همچنان باید مطابق مقررات ماده 31 قانون فوقالذکر به عمل آید.
ثانیاً: با توجه به آنچه در بند اولاً آورده شده تقاضای تقسیط جزای نقدی از قاضی اجرای احکام کیفری (در فرض استعلام) نیازمند تقدیم دادخواست نبوده و صرف درخواست محکومعلیه کفایت میکند.
2- اساساً آییننامه، همطراز با قانون نیست تا بیاعتباری آن مستلزم نسخ آن به طور صریح یا ضمنی از سوی مقنن باشد؛ بلکه قضات در صورتی که آییننامه را مغایر با قانون تشخیص دهند، برابر اصل 170 قانون اساسی نمی‌توانند آن را اجرا کنند و مرجع تصویب کننده نیز میتواند با لحاظ تغییر قوانین، نسبت به اصلاح آییننامه اقدام کند. ضمناً در صورت تصویب و لازمالاجرا شدن آیین نامههای اجرایی مربوط به امور زندانیان، نظیر آییننامه پیشبینی شده در ماده 520 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی، آییننامههای پیشین در موارد یادشده، ملغی‌الاثر خواهد بود. بنابراین در فرض سوال در خصوص اعطای مرخصی و شرایط و مدت آن، قاضی اجرای احکام باید مطابق ضوابط مربوطه نظیر آنچه در قانون آیین دادرسی کیفری و از جمله ماده 520 این قانون و نیز آییننامههای مربوطه نظیر آییننامه مذکور در استعلام رفتار نماید.