تاریخ نظریه: 1397/05/08
شماره نظریه: 7/97/1177
شماره پرونده: 96-3/1-2330
استعلام:
بعد درخواست صدور اجرائیه جهت اجراء مفاد حکم صادره از طرف شخص محکوم له و نهایتا تشکیل پرونده اجرایی آیا هر بخش از عملیات اجرایی شناسایی اموال، توقیف اموال، مزایده، تنفیذ و...) جهت استیفاء محکوم به می بایست توسط ذینفع مورد تقاضا قرار گیرد تا اینکه واحد اجرا نسبت به آن مجاز در اقدام باشد یا خیر؟ مخصوصاً که بعضا تاخیر در انجام عملیات اجرایی به نفع محکوم له می‌باشد مثلا محکوم علیه محکوم به پرداخت وجه چک و خسارت تاخیر از تاریخ صدور چک الی یوم الوصل شده است و محکوم له علاقه به تاخیر و نهایتا تعلیق خسارت تاخیر تادیه بیشتر دارد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً: با عنایت به تصریح مقنن در ماده 2 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1394 شناسایی اموال محکوم‌علیه مستلزم تقاضای محکوم‌له است. ثانیاً: در مواردی که محکوم‌له یا محکوم‌علیه مالی را جهت استیفای محکوم‌به، به اجرای احکام مدنی معرفی می‌کند درخواست توقیف جداگانه‌ای لازم نیست، زیرا معرفی مال به همین منظور انجام شده است و در مواردی نیز که محکوم‌له درخواست شناسایی اموال محکوم‌علیه را نموده است، علی الاصول این درخواست به منظور توقیف این اموال است و نیاز به درخواست جداگانه‌ای نمی‌باشد مگر آنکه در مقام شناسایی، چند مال شناسایی شود که بیش از محکوم‌به باشند و سهولت فروش هیج کدام معلوم نباشد که در این صورت به تقاضای محکوم‌له یک یا چند مال از بین اموال مذکور تا میزان محکوم‌به و هزینه-های اجرایی توقیف می‌شود. ثالثاً: پس از توقیف مال علی الاصول تداوم عملیات اجرایی نیازمند درخواست نمی‌باشد مگر در مواردی که در قانون تصریح شده باشد