تاریخ نظریه: 1131/10/12
شماره نظریه: 7/95/1329
شماره پرونده: 59-102-544
استعلام:
افرادی اقدام به طرح دعوا به طرفیت سازمان محیط زیست با موضوع مطالبه خسارت دیه می نمایند و اعلام می‌دارند که در کوه یا بیابان از جمله در حین شبانی مورد حمله حیوان وحشی از جمله گراز قرار گرفته اند و مستند به ماده 9 قانون شکار و صید درخواست محکومیت سازمان مزبور می نمایند حال استدعا دارد نظریه مشورتی آن مرجع محترم راجع به سولات ذیل اعلام گردد
1- منظور از مجوزهای صادر شده مصرحه در ماده مرقوم چیست؟
2- در ماده مزبور تصریح شده که صدماتی که از ناحیه جانوران وحشی به افراد، مزارع و باغها وارد می‌شود منظور از افراد مذکور تمام افراد جامعه را شامل می‌شود یا منظور افرادی است که در مزارع و باغ ها مشغول فعالیت می‌باشند؟
3- آیا تمام مناطق کشور مشمول ماده فوق الذکر می‌باشند یا مناطق خاصی مدنظر می‌باشد؟
چنانچه فردی اقدام به اخذ مجوز راجع به منطقه خاصی نموده باشد ولیکن فرد دیگری در همان منطقه مورد آسیب قرار گیرد آیا می‌تواند به مجوز مذکور استناد نماید؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- منظور از مجوزهای صادرشده در ماده 9 اصلاحی (1375/9/5) قانون شکار و صید، مجوزهایی است که طبق ماده 8 قانون مذکور در موارد مندرج در بندهای این ماده، به ویژه بند ب آن صادر می‌شود.
2- با توجه به اطلاق کلمه افراد در ماده 9 قانون شکار و صید، مقررات این ماده شامل کلیه افراد جامعه است.
3- مقررات ماده 9 قانون شکار و صید با رعایت سایر مقررات قانون مذکور و قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست در سراسر کشور، لازم‌الاجرا است.
4- طبق ماده 9 قانون شکار و صید، چنانچه مأموران سازمان و میرشکاران یا صاحبان مزارع و باغها نتوانند از دفع خسارت یا صدماتی که از ناحیه جانوران وحشی به افراد، مزارع و باغها وارد می‌شود، جلوگیری به عمل آورند، جبران خسارت وارده از محل درآمدهای حاصل از اجرای قانون مذکور به عهده سازمان است و این موضوع ارتباطی با مجوزهای صادرشده جهت صاحبان مزارع و باغها ندارد؛ بنابراین پرداخت خسارت به زیان‌دیده در فرض سوال، مستلزم استناد به مجوز اشاره‌شده در استعلام نیست.