صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1395/08/20
برگزار شده توسط: استان گیلان/ شهر رشت
موضوع
فسخ اجاره و تودیع ودیعه
پرسش
پرونده ای تحت عنوان فسخ اجاره نامه و خلع ید در دادگاه حقوقی مطرح و مورد رسیدگی و منتهی به صدور رای می‌گردد، در متن دادنامه صادره، خوانده محکوم به فسخ اجاره نامه عادی و تخلیه و تحویل مورد اجاره به خواهان می‌گردد. با قید اینکه خواهان نیز الباقی مبلغ ودیعه را به خوانده عودت دهد و دادنامه معنون در دادگاه تجدیدنظر مورد تأیید قرار می‌گیرد که متأسفانه قبل از درخواست و صدور اجرائیه از طرف محکو له، محکوم علیه با حسن نیت، اقدام به تحویل ملک به محکوم له می نمایند و مبلغ ودیعه در ید ایشان (محکوم له) باقی می ماند، محکوم علیه با طرح دعوی مطالبه ودیعه، با قرار عدم استماع مواجه می‌گردد و قرار با عدم تجدید نظر خواهی قطعی می‌گردد، حال قسمی از دادنامه که به نفع محکوم له بوده است اجرا شده و قسم دیگر که نفع محکوم علیه بوده (تودیع مبلغ ودیعه) بدون اقدام مانده است.
سوال این است:
آیا محکوم علیه می‌تواند جهت اجرای قسمت دوّم مفاد رأی (تودیع مبلغ ودیعه) از دادگاه تقاضای اجرائیه نماید؟ در صورت مخالفت دادگاه با درخواست محکوم علیه، تکلیف چیست؟
نظر هیئت عالی
بنابه مستنبط از ماده 4 قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1376، در قبال تخلیه و تحویل عین مستأجره، موجر مکلف به استرداد ودیعه یا مبلغ قرض الحسنه مندرج در قرارداد اجاره به مستأجر یا سپردن آن به دایره ی اجرا می‌باشد؛ امّا در فرضی که مستأجر بدون صدور دستور تخلیه یا صدور اجرائیه، مورد اجاره را تخلیه و تحویل موجر نموده، نمی تواند درخواست صدور اجرائیه مبنی بر وصول مبلغ ودیعه نماید، بلکه مطالبه آن مستلزم تقدیم دادخواست و مطالبه مبلغ ودیعه یا قرض الحسنه به طرفیت موجر، صدور حکم قطعی و در نهایت صدور اجرائیه علیه موجر(محکوم علیه) می‌باشد.
نظر اکثریت
صدور حکم بر تودیع مبلغ ودیعه چون خارج از خواسته ی خواهان بوده قابلیت صدور اجرائیه نداشته اما ودیعه گذار با توجه به اینکه قرار عدم استماع دعوی قابلیت اعتبار امر مختومه را ندارد می‌تواند مجدداً دادخواست مطالبه وجه ودیعه را مطرح و مانعی نیز با وجود ادله اثباتی برای صدور حکم ندارد.
نظر اقلیت
چون در حکم اولیه دادگاه آمده است که وجه ودیعه تودیع شود با تقاضای صاحب حق(ودیعه گذار) می توان اجرائیه صادر نمود.