صلاحیت رسیدگی به اتهام مقامات عنوان شده در شکوائیه با فرض تفاوت متن شکوائیه با واقع

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1397/11/18
برگزار شده توسط: استان تهران/ شهر تهران

موضوع

صلاحیت رسیدگی به اتهام مقامات عنوان شده در شکوائیه با فرض تفاوت متن شکوائیه با واقع

پرسش

در صورتی که شاکی در شکوائیه تقدیمی خود از شهردار شهرستان متبوع خود تحت عناوینی همچون تسبیب در ایراد صدمه بدنی غیر عمدی ناشی از عدم رعایت نظامات دولتی شکایت نماید آیا در بدو امر می بایست به صلاحیت دادسرای مرکز استان قرار عدم صلاحیت صادر نمود و یا اینکه به تحقیقات ادامه داد و در فرض اثبات ادعای شاکی نسبت به صدور قرار عدم صلاحیت اقدام کرد؟

نظر هیئت عالی

شروع به رسیدگی فرع بر صلاحیت است در فرض سوال صدور قرار عدم صلاحیت تصمیمی قانونی و صائب می‌باشد نتیجتاً نظر اکثریت صحیح اعلام می‌شود.

نظر اکثریت

طبق اصول کلی حقوقی که پیش از هر اقدامی مدنظر قرار میگیرد، شروع به رسیدگی فرع بر داشتن صلاحیت است، لذا قاضی می بایست در ابتدا و قبل از هرگونه اقدام تعقیبی و تحقیقی صلاحیت خود و شعبه را احراز نموده سپس اقدامات قضایی را معمول دارد، بنابراین وقتی از اشخاص و مقامات موضوع ماده 307 و 308 صراحتاً شکایت می‌شود، مقام تحقیق در دادسرا باید پرونده مطروحه را با قرار عدم صلاحیت به دادسرای صالح ارسال نماید. زیرا انجام وظایف دادسرا به منظور کشف جرم و تحقیق و تعقیب متهم بر عهده دادسرایی است که در معیت دادگاه صالح انجام وظیفه می کند، لذا مستنداً به مواد 26 و 22 قانون آیین دادرسی کیفری و همچنین صراحت مواد 307 و 308 قانون مذکور هیچ اقدامی متصور نبوده و پرونده با قرار عدم صلاحیت به دادسرای صالح ارسال می‌گردد.

نظر اقلیت

از آنجا که شاکی فقط موضوع را مطرح می‌نماید و حسب مواد 64- 98- 262- 272- 280- 457 قانون آیین دادرسی کیفری تشخیص عنوان بزه و تطبیق آن با قانون و احراز صحت و سقم آن با مقام قضایی است، لذا ابتدا می بایست وقوع بزه را احراز نمود و سپس در صورتی که اتهامی متوجه مقامات مندرج در مواد 307 و 308 قانون آیین دادرسی کیفری بود اقدام به صدور قرار عدم صلاحیت کرد؛ زیرا بعضاً مردم از شهردار شکایت می کنند در حالی که قصور یا تقصیر به عهد شهردار یک ناحیه و یا رئیس یک اداره بوده است و اساساً شهردار در خصوص موضوع مدخلیتی ندارد.