صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1383/11/02
برگزار شده توسط: استان خراسان رضوی/ شهر نیشابور
موضوع
قانون حاکم بر حق کسب و پیشه کمک دندان پزشکان تجربی
پرسش
آیا کمک‌دندان‌پزشکان تجربی مشمول قانون مالک و مستأجر سال 56 هستند؟
آیا حق کسب و پیشه به آنها تعلق می‌گیرد؟
نظر هیئت عالی
چنان‌چه اجاره‌نامه تنظیمی بین موجر و مستأجر (دندانپزشک تجربی) قبل از تاریخ لازم‌الاجرا شدن قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1376، منعقد شده باشد، قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال1356 بر روابط طرفین حاکم است.
با عنایت به این‌که کمک دندان‌پزشکان تجربی اجازه طبابت و پذیرش بیمار را نداشته و حرفه‌ی دندان‌سازی از جمله مشاغل و حرف فنی و حاصل سال‌ها تجربه و کسب مهارت فنی بوده که در حدود ساختن دندان مصنوعی و سایر لوازم مربوط به آن دارای مجوز هستند لذا رابطه‌ی استیجاری طرفین مشمول مقررات قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1356 بوده و در مواردی‌که مطابق قانون در هنگام تخلیه باید حق کسب و پیشه مورد لحوق حکم دادگاه قرار گیرد آنان استحقاق دریافت حق کسب و پیشه را خواهند داشت.
نظر اکثریت
با توجه به این‌که به کمک‌دندان‌پزشکان تجربی اصولاً اجازه مطب و پذیرش بیمار داده نمی‌شود. بنابراین، محل کارش تابع رأی وحدت رویه شماره 576 - 14/7/71 نیست و عرفاً محل کار و درآمد تلقی می‌شود. حق کسب و پیشه در واقع جبران زیان ناشی از تخلیه محل کار و فعالیت انتفاعی مستأجر و از بین رفتن موقعیت شغلی اوست که در طول سالیان متمادی بعضاً فراهم شده و به اعتبار حرفه و شغل آنان حق کسب و پیشه تعلق می‌گیرد.
نظر اقلیت
نظر به این‌که کار و اشتغال در شغل کمک‌دندان‌پزشکی به اعتبار شخصیت وی صورت می‌گیرد نه به اعتبار موقعیت محلی و مرغوبیت مکان که تخلیه آن موجب از بین رفتن شهرت شغلی و ضرورت تعلق حق کسب و پیشه و تجارت شود و توجهاً به ماده 2 قانون تجارت که نوع شغل تجاری را معلوم کرده و شغل یاد شده از شمول آن خارج است. بنابراین، تخلیه محل کار کمک‌دندان‌پزشکان مشمول قانونی مالک و مستأجر سال 56 نیست.