بررسی قابل گذشت بودن جرم ممانعت از دیدار فرزند

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1397/03/09
برگزار شده توسط: استان خراسان رضوی/ شهر چناران

موضوع

بررسی قابل گذشت بودن جرم ممانعت از دیدار فرزند

پرسش

آیا جرم ممانعت از ملاقات فرزند قابل گذشت است یا خیر؟

نظر هیئت عالی

با توجه به تبصره 1 ماده 100 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که جرایم قابل گذشت را جرایمی دانسته که در آن شروع و ادامه تعقیب و رسیدگی و اجرای مجازات را منوط به شکایت شاکی و عدم گذشت وی است و تبصره ماده 12 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 مقرر نموده که تعیین جرایم قابل گذشت به موجب قانون است و نیز نظر به صدر ماده 103 قانون مجازات اسلامی که اصل بر غیر قابل گذشت بودن جرایم است و در ماده 104 این قانون و قوانین دیگر، بزه ممانعت از ملاقات طفل موضوع ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 در زمره جرایم قابل گذشت ذکر نشده است، بنابراین مقتضای عمل به اصل در فرض سوال آن است که جرم موصوف غیر قابل گذشت است، ضمناً قسمت اخیر ماده 103 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ناظر به جرایم منصوص در شرع نظیر قصاص و قذف می‌باشد. بنا به مراتب فوق نظریه اتفاقی قضات محترم دادگستری شهرستان چناران استان خراسان رضوی در نتیجه مورد تأیید است.

نظر اتفاقی

وصف قابل گذشت و غیر قابل گذشت موضوع خاصی است که خاستگاه اختلاف نظرات است. مطابق قانون 103و 104 ق.م.ا جرائم قابل گذشت احصا شده است. اما ذیل ماده 103 دایره وسیعی دارد که به نظر مربوط به جرائمی است که در شرع قابل گذشت اعلام نشده باشد. به نظر قابل گذشت نمی‌باشد.