نظریه مشورتی شماره 7/96/1805 مورخ 1396/08/07

تاریخ نظریه: 1396/08/07
شماره نظریه: 7/96/1805
شماره پرونده: 1350-1/186-95

استعلام:

1- مجازات معاون در ایراد جرح عمدی در صورتی که مجازات قانونی مرتکب صرفاً پرداخت دیه از ناحیه وی می‌باشد چگونه تعیین می‌شود آیا امکان استناد به ماده 69 قانون مجازات اسلامی مصوب 92 به منظور تعیین مجازات برای معاون امکان‌پذیر است؟
2- مطابق ماده 115 قانون مجازات اسلامی مصوب 92 توبه و ندامت با شرایطی منتهی به سقوط مجازات تعزیری خواهد شد تفاوت این شکل از اظهار ندامت موضوع بند ث ماده 38 همان قانون به عنوان یکی از موارد اعمال کیفیات مخففه قضایی چیست./

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

1- با تصویب قانون مجازات اسلامی 1392، جنایات عمدی غیرقابل قصاص، در صورتی قابل تعزیر است که از مصادیق ماده 614 قانون مجازات اسلامی 1375 و یا تبصره آن باشد؛ لذا وقتی مجازات مباشر در ضرب و جرح عمدی فقط موجب پرداخت دیه است و هیچ‌گونه مجازاتی به عنوان تعزیر قابل اعمال نیست، با توجه به اینکه در ماده 127 قانون صدرالذکر و سایر قوانین برای معاونت در این جرم، مجازات تعیین نشده است و با عنایت به عاریتی بودن معاونت در جرم و اصل قانونی بودن جرم و مجازات، معاونت در جرم موضوع سوال، قابل مجازات نیست. ضمنا فرض سوال از مصادیق ماده 69 قانون مجازات اسلامی 1392 نیز نمی‌باشد؛ زیرا این ماده ناظر به مواردی است که جرم بودن رفتار در قانون تصریح شده، ولی نوع یا میزان تعزیر آنها در قوانین موضوعه تعیین نشده است.
2- با عنایت به مواد 114 و 115 قانون مجازات اسلامی 1392، در توبه، احراز ندامت و اصلاح متهم لازم است؛ اما در خصوص بند ث ماده 38 این قانون، صرف احراز ندامت متهم کافی است./

منبع