صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1396/09/20
برگزار شده توسط: استان کرمان/ شهر کرمان
موضوع
موارد مذکور در ماده 265 قانون آیین دادرسی کیفری
پرسش
آیا موارد مذکور در ماده 265 قانون آیین دادرسی کیفری راجع به قرار منع تعقیب حصری است و بازپرس نمی تواند به جهت دیگری قرار منع تعقیب صادر نماید و اگر متهم فاقد سوء نیت باشد باید گفت عمل جرم نیست یا دلیل کافی بر توجیه اتهام وجود ندارد (مواد مرتبط 265، 278 قانون آیین دادرسی کیفری)
نظر هیئت عالی
موارد مرقوم در ماده 13 قانون آئین دادرسی کیفری حصری است؛ مصادیق مرقوم در موضوع سوال مستلزم صدور قرار منع پیگرد است.
نظر اکثریت
قرار منع تعقیب و جهات صدور آن امر ماهیتی است و به دنبال همین امر قرار جلب به دادرسی می توان صادر کرد بر خلاف قرار موقوفی که شکلی است. ما هوی انحصار در ماهیت دارد و نباید به موارد شکلی نسبت داد و لذا هرگاه با مانع (موقت یا دایم) برای متهم برخورد کنیم قرار موقوفی صادر می‌شود. لذا موارد مذکور در ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری حصری نمی‌باشد و هر جا با مانع مواجه شویم می توانیم موقوفی تعقیب بزنیم.
علل موجه جرم مانند دفاع مشروع، امر آمر قانونی، امر ماهیتی و قاطع دعوا ست که عنصر قانونی را زائل می کند لذا نباید قرار منع تعقیب صادر کرد. علل رافع مسئولیت مانند صغر و مستی و جنون امر شکلی است که زایل کننده عنصر روانی است و باید موقوفی تعقیب صادر کرد (ماده 13 و 202 قانون آیین دادرسی کیفری) لذا موارد صدور قرار منع تعقیب حصری است و چنانچه برای کسی سوء نیت احراز نشد در واقع عنصر قانونی را زیر سوال می برد و جرمی صورت نگرفته و فاقد قصد کیفری و باید قرار منع تعقیب صادر شود.
نظر اقلیت
سوء نیت عنصر روانی جرم است که در صورت عدم احراز جزء دلایل شاکی احصا می‌شود چه بسا شاکی در آینده بتواند سوء نیت متهم را احراز کند و از ماده 278 قانون آیین دادرسی کیفری بتواند استفاده کند و حقش تضییع نشود.