مدیرکل دفتر حقوقی و امور قراردادهای شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران طی نامه مورخ 1393/05/13 در خصوص قانونی یا غیر قانونی بودن اقدام آن اداره در کسر کسور بازنشستگی از کمک هزینه مسکن، ناهار و ایاب ذهاب با توجه به ماده 76 قانون مدیریت خدمات کشوری (مصوب سال 1386) و دادنامه شماره 775 الی 838 مورخ 1392/11/17 هیات عمومی دیوان عدالت اداری سوال کرده است. پس از بررسی نظر مشورتی به شرح زیر اعلام گردید:
«طبق ماده 107 قانون مدیریت خدمات کشوری، مبنای محاسبه و پرداخت پاداش پایان خدمت، آخرین حقوق و مزایای مستمر (تا سی سال) می‌باشد و نظر به این که در تبصره ماده 76 قانون مذکور، کمک هزینه مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب در زمره مزایای مستمر قلمداد نشده است، لذا طبق بند (د) رای وحدت رویه شماره 778 الی 838 مورخ 1392/11/07 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، مزایای مذکور مشمول کسور بازنشستگی نبوده و نباید در پرداخت پاداش پایان خدمت احتساب گردند. بنابراین چنانچه دستگاه ها از مزایای مورد اشاره، کسور بازنشستگی را کسر نموده باشند، خلاف مقررات قانونی است و باید مسترد شود و در این خصوص استناد به مفاد ماده 59 قانون برنامه پنجم توسعه، با توجه به این که رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان با ملاحظه مقرره مذکور صادر شده است صحیح و موجه نمی‌باشد.»