صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/06/20
برگزار شده توسط: استان گلستان/ شهر گالیکش
موضوع
صدور دستور موقت در مرحله تجدید نظر خواهی
پرسش
چنان چه خواهان بدوی در مرحله تجدید نظر تقاضای صدور دستور موقت کند، آیا دادگاه تجدید نظر می‌تواند دستور موقت صادر کند یا خیر؟
نظر هیات عالی
با توجه به اطلاق لفظ دادگاه در ماده 311 قانون آیین دادرسی مدنی و ماده 356 همان قانون، که شامل دادگاه بدوی و تجدیدنظر می‌شود؛ شان رسیدگی ماهوی دادگاه تجدیدنظر، امکان پذیرش و صدور دستور موقت در محاکم تجدیدنظر وجود دارد.
نظر اکثریت
با توجه به ماده 311 قانون آیین دادرسی مدنی که بیان می‌دارد «چنان چه اصل دعوا در دادگاهی مطرح باشد مرجع درخواست دستور موقت همان دادگاه می‌باشد» دادگاه تجدید نظری که دعوا در آن مطرح است می‌تواند دستور موقت را صادر نماید و از طرفی در ماده 356 همان قانون بیان می‌دارد؛ «مقرراتی که در دادرسی بدوی رعایت می‌شود در مرحله تجدید نظر نیز جاری است مگر این که به موجب قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد» و چون در قانون درباره صدور دستور موقت در مرحله تجدید نظر ترتیب دیگری مقرر نشده است، بنابراین صدور دستور موقت از سوی دادگاه تجدید نظر دارای وجاهت قانونی است و از طرفی با توجه به اطلاق ماده 311 قانون آیین دادرسی مدنی می‌توان این طور استنباط نمود که در دادگاه تجدید نظر نیز می‌توان دستور موقت صادر نمود.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه مبحث دادرسی فوری قبل از مبحث تجدید نظر در قانون آیین دادرسی مدنی آمده است و در مبحث تجدید نظر به دادرسی فوری اشاره‌ای نشده است و نیز در ماده 318 همان قانون آمده است که پس از صدور دستور موقت، در صورتی که از قبل اقامه دعوی نشده باشد درخواست کننده ظرف بیست روز از تاریخ صدور دستور به منظور اثبات دعوی خود به دادگاه صالح مراجعه و دادخواست خود را تقدیم نماید. منظور از دادگاه صالح دادگاه بدوی است، زیرا به دادگاه تجدید نظر نمی‌توان از ابتدا دادخواست ارائه داد. به علاوه در ماده 325 قانون مذکور دستور موقت ضمن تجدید نظر خواهی از اصل دعوا قابل اعتراض است. لذا برای حفظ قابل اعتراض بودن آن، دادگاه بدوی باید آن را صادر کند. بنابراین دادگاه تجدید نظر نمی‌تواند دستور موقت صادر نماید و باید درخواست صدور دستور موقت به دادگاه بدوی تقدیم شود.