تاریخ نظریه: 1395/08/24
شماره نظریه: 7/95/2118
شماره پرونده: 1332-1/168-95
استعلام:
با توجه به تبصره ماده 47 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی وانقلاب در امور مدنی و مواد 380 و431 قانون آئین دادرسی کیفری در مواردی که محکومٌ‌علیه و وکیل وی در جریان دادرسی شرکت داشته‌اند دفاع صرفاً به وسیله وکیل جریان نیافته است و دادگاه پس از صدور دادنامه آن را به محکومٌ-علیه و وکیل او ابلاغ نموده لکن ابلاغ دادنامه به نحوی است که تقدم و تأخر بین تاریخ ابلاغ به محکومٌ‌علیه و وکیل وی وجود دارد در خصوص احتساب مهلت تجدیدنظرخواهی سه نظریه وجود دارد:
گروهی معتقدند که محکومٌ‌علیه و وکیلش هر کدام مستقلا بیست روز حق تجدید نظرخواهی دارند بنابراین تاریخ ابلاغ موخر ملاک برای احتساب مهلت تجدیدنظرخواهی است
گروه دیگر معتقدند که محکومٌ‌علیه صرفا بیست روز حق تجدیدنظرخواهی دارد نه اینکه دو مهلت بیست روزه داشته باشد بنابراین تاریخ اولین ابلاغ به محکومٌ‌علیه یا وکیل وی ملاک محاسبه مهلت تجدیدنظرخواهی است
گروه سوم معتقدند که با توجه به ماده 47 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی وانقلاب در امور مدنی در هر حال ملاک برای تجدینظرخواهی تاریخ ابلاغ به وکیل است./
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مستفاد از مواد 5،177، 380 و 431 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی و لحاظ تبصره ماده 47 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 این است که اصولاً دادنامه باید به وکیل محکوم‌علیه (که دارای اختیار وکالت در مراحل بالاتر است) ابلاغ گردد و باید مهلت درخواست یا دادخواست تجدیدنظر و فرجام نیز از تاریخ ابلاغ به وکیل مورد محاسبه قرار گیرد؛ بنابراین ابلاغ دادنامه به موکل اعم از این که به تاریخ ماقبل از ابلاغ وکیل یا بعد از آن صورت پذیرد، تأثیری در احتساب مهلت تجدیدنظرخواهی یا فرجام‌خواهی نخواهد داشت.