تاریخ نظریه: 1396/07/17
شماره نظریه: 7/96/1619
شماره پرونده: 1113-1/168-96
استعلام:
با توجه به اینکه اعمال مقررات ماده 236 قانون آئین دادرسی کیفری راجع به عدول دادستان از دستور صادره مبنی بر اخذ وجه الکفاله یا وجه التزام یا ضبط وثیقه منوط به آن است که عملیات اجرایی خاتمه نیافته باشد و متهم یا محکومٌ علیه رأساً در مرجع قضایی حاضر شود یا اینکه کفیل یا وثیقه گذار متهم یا محکومٌ علیه را در مرجع قضایی حاضر نماید حال چنانچه کفیل یا وثیقه گذار نتواند متهم یا محکومٌ علیه را در مرجع قضایی حاضر نماید و حسب لایحه ای درخواست برگ جلب برای محکومٌ علیه نماید و النهایه پس از صدور برگ جلب محکومٌ علیه با همکاری و مساعدت کفیل یا وثیقه گذار توسط مأمورین انتظامی جلب وتحول مقامات قضایی شود آیا دادستان می‌تواند از دستور ضبط وثیقه یا اخذ وجه الکفاله عدول نماید یا خیر.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با لحاظ تبصره ذیل ماده 228 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی، منظور از مقررات مذکور در ماده‌ی 236 این قانون، این است که هرگاه وثیقه گذار یا کفیل (حسب مورد) اقدامی در معرفی متهم معمول داشته باشند که منتهی به معرفی متهم به مرجع قضایی گردد، بتواند از ارفاقات قانونی مندرج در این ماده برخوردار گردد. بنابراین همکاری در جلب متهم نیز از مصادیق اقدامات موثر در بهره مندی از ارفاقات قانونی است.