تاریخ نظریه: ۱۳۹۳/۰۸/۲۴
شماره نظریه: ۷/۹۳/۲۰۰۷
شماره پرونده: ۹۳-۹/۱۶-۱۳۸۵
استعلام:
با لحاظ قانون جدید حمایت از خانواده، آیا دادگاه خانواده در صورت مواجه شدن با تقاضای دستور موقت از سوی خواهان، بر اساس ماده ۷ این قانون، باید بدون اخذ تامین، اقدام به دستور موقت کند یا اینکه دادگاه می‌تواند و مختار است که در صورت صلاح دید خویش خواهان را از سپردن تامین معاف نماید
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
کلمه « می‌تواند» در ماده ۷ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، ناظر بر اختیار دادگاه برای قبول یا ردّ درخواست صدور دستور موقت با توجه به احراز فوریت یا عدم احراز آن می‌باشد؛ وگرنه در صورت پذیرش درخواست صدور دستور موقت نسبت به موضوعات مورد اشاره در ماده قانونی صدرالذکر، اصولاً تأمین اخذ نمیشود. این امر قبلاً در ماده ۲۰ قانون حمایت خانواده۱۳۵۳ نیز بیان شده بود.