تاریخ نظریه: 1395/03/16
شماره نظریه: 7/95/540
شماره پرونده: 59-861/1-443
استعلام:
محکومٌ علیه از جهت اجرای حکم کیفری در اجرای احکام حاضر نشده دستور ضبط وجه الوثیقه یا وجه الکفاله صادر و وجه الکفاله و یا وجه الوثیقه اخذ شده است حال چنانچه محکومیت حبس باشد یا جزای نقدی و یا صرفاً دیه آیا به این شرایط حکم اجرا شده تلقی می‌گردد یا اینکه باید در جهت جلب محکومٌ علیه سپس اقدام گردد علی الخصوص اینکه ممکن است وثیقه یا وجه الکفاله پاسخگوی کامل جزای نقدی و یا دیه نباشد.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرض استعلام که در مرحله اجرای حکم به لحاظ تخطی محکوم علیه یا کفیل یا وثیقه گذار، وفق مقرات ماده 230 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی و سایر مقررات مرتبط، وجه الکفاله اخذ و وثیقه ضبط شده است، اولاً- چنانچه محکوم علیه به پرداخت دیه محکوم شده باشد، مطابق مواد 232، 233 و 538 قانون فوق‌الذکر، پرداخت دیه از محل وجه الکفاله اخذ شده و یا وثیقه ضبط شده (اعم از اینکه محکوم‌علیه یا شخص دیگری آن را ایداع نموده باشد) صورت می‌پذیرد و در صورت تکافوی مبلغ مزبور، حکم محکومیت اجرا شده محسوب می‌گردد. و در غیر این صورت عملیات اجرای حکم نسبت به باقیمانده مبلغ محکومیت (محکوم‌به)، باید ادامه یابد. ثانیاً- چنانچه محکوم‌علیه به پرداخت جزای نقدی محکومیت یافته باشد، در این صورت مطابق ماده 233 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، برداشت جزای نقدی تنها از وثیقه ضبط شده، در صورتی که متهم خود مبادرت به ایداع آن نموده باشد، امکان پذیر است و در سایر موارد (یعنی وجه الکفاله اخذ شده از کفیل و وثیقه ایداعی از سوی غیر محکوم‌علیه)، موجب قانونی جهت پرداخت جزای نقدی از محل وجه‌الکفاله یا وثیقه وجود ندارد و عملیات اجرای حکم نسبت به محکوم‌علیه وفق مقررات مربوطه و از جمله ماده 529 قانون مارالذکر، باید ادامه یابد. ثالثاً- چنانچه محکوم‌علیه به تحمل حبس محکوم شده باشد، اخذ وجه‌الکفاله یا ضبط وثیقه تاثیری در اجرای حکم نداشته و عملیات اجرایی حکم مطابق مقررات ادامه خواهد یافت.