مرجع صالح رسیدگی به دعوای مطالبه مهر و صدور گواهی عدم امکان سازش

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1381/05/09
برگزار شده توسط: استان مازندران/ شهر بهشهر

موضوع

مرجع صالح رسیدگی به دعوای مطالبه مهر و صدور گواهی عدم امکان سازش

پرسش

در دعوای مطالبه مهر و صدور گواهی عدم امکان سازش کدام دادگاه صالح به رسیدگی است؟

نظر هیئت عالی

در فرض سوال دعوای مطالبه مهر و گواهی عدم امکان سازش مطرح شده است، برابر مقررات تبصره 3 قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق مصوب سال 1371 مجمع تشخیص مصلحت نظام و قانون تفسیر تبصره های 3 و 6 قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق مصوب سال 1373 ،دادگاه صادرکننده گواهی عدم امکان سازش، الزاماً باید حقوق شرعی و قانونی زوجه را، اعم از مهر، نفقه و جهیزیه و غیر آن مشخصاً معین کرده و مورد حکم قرار دهد، لذا برابر ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه محل اقامت خوانده صالح به رسیدگی است. چنانچه زوجه منحصراً درخواست مطالبه مهر کند و محل تنظیم سند ازدواج او محل دیگری غیر از محل اقامت زوج باشد در این صورت طبق ماده 13 قانون مذکور و رأی وحدت رویه ردیف 59/4 شماره 9 -1359/3/28 هیأت عمومی دیوان عالی کشور زوجه مخیر است در هر یک از سه دادگاه محل اقامت زوج، محل تنظیم سند ازدواج یا محل انجام تعهد طرح دعوا کند.

نظر اکثریت

در دعوای صدور گواهی عدم امکان سازش مطابق ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه محل اقامت خوانده صالح به رسیدگی است ولی در دعوای مطالبه مهر با عنایت به اینکه از عقد و قرار داد محسوب نشده چنانچه خواهان محل انعقاد عقد را برای رسیدگی انتخاب کرد مطابق ماده 13 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه محل انعقاد عقد نکاح صالح بر رسیدگی است. اگر چه اصل بر اقامه دعوا در محل اقامت خوانده مطابق ماده 11 قانون مرقومه است اما قانونگذار استثنائاتی را بر ماده 11 وارد کرده است که از جمله آن ماده 13 همان قانون است که
به موجب آن خواهان مخیر است در محل انعقاد عقد طرح دعوا کند.

نظر اقلیت

در هر دو دعوا دادگاه محل اقامت خوانده مطابق ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی صالح به رسیدگی است چون مطابق ماده مرقوم اصل بر طرح دعوا در محل اقامت خوانده است