نظریه مشورتی شماره 7/99/74 مورخ 1399/03/31

تاریخ نظریه: 1399/03/31
شماره نظریه: 7/99/74
شماره پرونده: 99-186/2-74 ک

استعلام:

فردی به دلیل ایراد صدمه بدنی غیر عمدی در اثر رانندگی به پرداخت نود و نه میلیون ریال جزای نقدی و به دلیل معاونت در سرقت به تحمل یک سال حبس و 37 ضربه شلاق محکوم گردیده است لطفا بفرمایید در مقام اجرا کدام یک از مجازات‌های فوق اشد محسوب و اجرا خواهد شد.
نظر به این‌که در پاسخ ابزاری از سوی حضرتعالی به شماره 1595/98/7 مورخ 1398/11/23 بیان شده است به جهت این‌که مستند قانونی مربوط به جزای نقدی مشخص نیست ارایه پاسخ ممکن نیست. بدین‌وسیله عرض می‌شود مستند قانونی تعیین جزای نقدی در رای صادره و مفاد بند 2 ماده 3 قانون نحوه وصول برخی از درآمدهای دولت می‌باشد. ضمنا جهت مزید اطلاع عرض می‌شود مستند تعیین حبس و شلاق برای معاونت در یک فقره سرقت از طریق قاپیدن مواد 657 قانون مجازات اسلامی تعزیرات و 126 و 127 قانون مجازات اسلامی است؛ علیهذا مستدعی است پاسخ استعلام سابق به شماره 11 سیار مورخ 1398/9/16 به شماره ثبت 1595 مورخ 1398/10/2 را محبت فرمایید.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

با توجه به ملاک رای وحدت رویه شماره 744 مورخ 1396/8/19 در مواردی که مجازات‌های مذکور در دادنامه از یک درجه باشند، مجازات حبس معیار تشخیص مجازات اشد قابل اجرا است. ضمناً مطابق بند 1 ماده 3 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین، کلیه جرایم رانندگی به استثنای موارد مذکور در تبصره 718 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375، دارای مجازات جزای نقدی تا 33/000/000 ریال می‌باشند. بنابراین در فرض سوال که متهم به لحاظ ارتکاب جرایم معاونت در سرقت تعزیری و ایراد صدمه بدنی غیر عمدی موضوع مواد 715 تا 717 قانون اخیرالذکر به ترتیب به تحمل یک سال حبس و 74 ضربه شلاق و نیز پرداخت جزای نقدی محکوم شده است (صرف ‌نظر از میزان جزای نقدی مقرر در حکم موضوع استعلام که مبتنی بر اشتباه است)، با توجه به درجه شش بودن مجازات‌های مذکور، مجازات اشد قابل اجرا، حبس و شلاق مقرر در حکم است.

منبع

آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور (1 مورد)