تاریخ دادنامه قطعی: ۱۳۹۰/۰۸/۳۰
پیام: اگر فردی از طریق مزاحمت تلفنی مبادرت به فحاشی نماید، تعدد مادی است و طبق ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی دو مجازات تعیین و اجرا میگردد.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص شکایت ۱- آقای م. فرزند ع. ۲- خانم م. فرزند م. علیه آقای ح. فرزند ح. به اتهام مزاحمت تلفنی و فحاشی، به نظر دادگاه با توجه به اظهارات شاکی ردیف اول و مطلعین و خصوصاً ارائه صدای ضبط شده متهم، توسط شاکی که متهم در ساعت ۲ نیمه شب تماس با شاکی گرفته و وی را مورد فحاشی قرار می‌دهد و با توجه به کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ده و با توجه به دفاعیات ضعیف و انکار بلا‌وجه متهم در مجموع بزه انتسابی فوق در خصوص شاکی ردیف اول محرز است، لذا دادگاه به‌استناد ماده ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی از جهت مزاحمت تلفنی آقای ح. را به تحمل چهار ماه حبس تعزیری محکوم می‌نماید و از جهت فحاشی دادگاه به استناد ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی آقای ح. ک. را به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم می‌نماید. اما در خصوص شکایت خانم م. با توجه به انکار شدید متهم و علی‌رغم کیفرخواست صادره، در مجموع به علت عدم کفایت ادله اثباتی بزه انتسابی احراز نمی‌گردد و دادگاه به استناد بند الف ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری رأی بر برائت آقای ح. صادر می‌نماید. رأی صادره حضوری و ظرف مهلت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.
قاضی شعبه ۱۱۸۰ دادگاه عمومی جزایی تهران - سامنی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در بررسی تجدیدنظرخواهی آقای ح. نسبت به دادنامه صادره از شعبه محترم ۱۱۸۰ محاکم عمومی جزائی تهران به شماره ۸۷۷ مورخ ۳۰/۸/۹۰ که بر اساس آن وی به اتهامات مزاحمت تلفنی و توهین حسب شکایت آقای م. به ترتیب به تحمل چهار ماه حبس تعزیری و پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی محکومیت یافته، این دادگاه دادنامه تجدیدنظرخواسته را در بخش نخست راجع به انتساب اتهام ایجاد مزاحمت تلفنی به متهم، واجد اشکال دانسته و عقیده بر نقض آن دارد زیرا اولاً منشاء ارتباط و تماس تلفنی متهم با شاکی به اعتبار قرابت سببی(شوهر خواهر او) صورت گرفته که در بازگشائی پیامک‌های ارسالی این مهم کاملاً مشهود بوده و قرینه تبادل دیگر پیامک ها به مناسبت‌های مختلف و تکثر تماس‌ها مزید بر آن می‌باشد. ثانیاً همراهی همسر تجدیدنظرخوانده در طرح شکایت که نسبت بدان حکم بر برائت متهم اصدار یافته، به انضمام وضعیت حدوث اختلاف تجدیدنظرخواه با خواهر شاکی که برگ ۳۱ پرونده از آن حکایت دارد شائبه فقد عنصر ضرری و معنوی را در قضیه تقویت می‌نماید. ثالثاً مفاد پیامک های ارسالی از شماره های مربوط به متهم ناظر بر مراوده طبیعی و عادی طرفین بوده و مآلاً اطلاق بزه مزاحمت از آن [جهت] که مستلزم سوء‌نیت است، قرین ادله کافی نمی‌باشد. رابعاً استناد شاکی خصوصی به متن پیامک‌هایی از شماره‌های غیر منسوب به متهم و با تماس و ارتباط تلفنی فاقد دلیل اثباتی بوده و به علاوه آنکه ارکان تحقق جرم معنون نیز در هر حال منتفی می‌باشد. نتیجتاً نظر به اینکه رسیدگی کنونی مربوط به زمان طرح شکایت و ایام مقارن آن بوده و پاسخ استعلام حاصله از مرجع مربوطه بنا به مراتب مذکور، دلالت روشنی بر توجه و درستی اتهام انتسابی به تجدیدنظرخواه ندارد، لذا دادگاه در این قسمت بدواً به استناد بند ۴ از شق ب ماده ۲۵۷ از قانون آیین دادرسی کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض و آن-گاه در راستای تبصره یک ماده ۲۲ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب و بند الف ماده ۱۷۷ همان قانون و هم به استناد اصل ۳۷ از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم بر برائت متهم از اتهام مزاحمت تلفنی صادر و اعلام می‌نماید و اما راجع به دیگر اتهام مورد حکم که متهم نسبت به آن تجدیدنظرخواهی نموده، دادگاه با توجه به متن پیامک‌های ارسالی و کیفرخواست صادره از دادسرا و با عنایت به الفاظ به-کار رفته در بعض پیامک‌ها که مشعر بر توهین بوده و مالکیت تلفن های مورد استفاده نیز منتسب به متهم می‌باشد، در این خصوص موضوع تجدیدنظرخواهی را با هیچ‌یک از شقوق ذیل ماده ۲۴۰ از قانون صدرالذکر منطبق ندانسته و بدین سان مستنداً به بند الف از ماده ۲۵۷ از قانون مذکور مجازات مقرر در دادنامه تجدیدنظرخواسته را برای متهم بابت توهین تائید و استوار می‌نماید.این رأی قطعی است.
رئیس شعبه۶۱ دادگاه تجدیدنظر استان - مستشار دادگاه
ربیع پور - صداقتی