تاریخ نظریه: 1401/02/17
شماره نظریه: 7/1400/816
شماره پرونده: 1400-3/1-816 ع
استعلام:
در راستای دستورالعمل نحوه استعلام حقوقی شماره 9000/14651/100 مورخ 1398/9/19سوال زیر اعلام می‌گردد.
در پرونده اجرایی به محض فوت محکوم‌علیه طلبکار اول به واحد اجرای احکام مراجعه و تمامی پاداش مرحوم را بابت طلب خود توقیف کرده است و موخر بر آن طلبکار دوم که طلب وی بیش از طلبکار اول بوده به عنوان توقیف کننده دوم مازاد همان پاداش متعلق به مرحوم را توقیف کرده است
سوال آن است که آیا توقیف کننده مقدم وفق ماده 148 قانون اجرای احکام مدنی اولویت توقیف دارد و در صورت تکافوی پاداش بعد از وصول تمامی طلب توقیف کننده مقدم به توقیف کننده موخر می‌رسد و به دیگر کلام آیا تقدم و رحجان قوانین مندرج در ماده 226 قانون امور حبسی شامل ماده 148 قانون یاد شده برای متوفی هم کارائی دارد یا خیر؟ یا این که وفق صدر ماده 226 قانون امور حبسی ترکه باید بین طلبکاران به نسبت طلب تقسیم شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با توجه به تبصره 2 ماده یک قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب 1375 در صورت فوت مستخدم، پاداش موضوع این ماده (پاداش پایان خدمت) به وراث قانونی مستخدم متوفی، موضوع ماده 86 قانون استخدام کشوری تعلق می‌گیرد؛ بنابراین، با توجه به نظریه شماره 46838/30/91 مورخ 1391/3/7 شورای نگهبان و از آن جا که تعلق پاداش مزبور به ورثه داخل در ترکه قرار نگرفته است و این تعلق مستقیماً صورت می‌پذیرد، از شمول ماترک مستخدم متوفی و احکام مربوط به آن خارج است. بنا به مراتب فوق پرسش‌های مطرح شده که مبتنی بر امکان توقیف و وصول دیون متوفی از محل پاداش پایان خدمت مستخدم متوفی مطرح شده است، موضوعاً منتفی است.