تاریخ نظریه: 1398/12/07
شماره نظریه: 7/98/1822
شماره پرونده: ک 2281-01/61-89
استعلام:
در مورد بیمهنامههای اجباری همین که بیمه نامه صادر شد (بیمه شخص ثالث) باید قواعد آمره قانون را رعایت کرده نه شرایط بین طرفین آیا اگر فردی که در یک خودرو به عنوان سرنشین بوده و در اثر سانحه تصادف آسیب دیده و همزمان خویش را در شرکت بیمه صرف نظر از اینکه مشمول بیمه نامه ثالث میشود و میتواند تمامی دیات متعلقه را دریافت نماید بیمه عمر و حوادث انفرادی نماید با عنایت به اینکه بیمهنامههای حوادث در صنعت بیمه بر دو نوع هستند نخست: بیمهنامههایی که در مورد آنها اصل غرامت مطرح نیست و میتوان از چند منبع خسارات را دریافت کرد زیرا نوعی سرمایهگذاری هستند دوم: بیمههای حوادث حکمی مانند ماده 3 قانون بیمه اجباری مصوب 1395 که در این مورد اصل غرامت مطرح میشود حالیه اگر ثالثی خود را تحت دو عنوان و در دو جا تحت پوشش بیمه حوادث و عمر قرار دهد آیا میتواند طی یک دادخواست هم از مزایای بیمه ثالث بیمه حوادث و عمر آسیبهای خود را مطالبه نماید به عبارتی از سه جا خسارت متعلق را دریافت کند (بیمه ثالث- حوادث- عمر)./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با عنایت به حکم مقرر در ماده 23 قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395، جبران تمام یا بخشی از خسارات از محل بیمههای اختیاری توسط مراجع دیگری مانند صندوقهای ویژه جبران خسارت یا دریافت خسارات بدنی وارد شده از شرکتهای بیمه ذیربط یا صندوق تأمین خسارتهای بدنی موضوع این قانون منافاتی ندارد. لذا با توجه به ماهیت متفاوت بیمههای مسئولیت اشخاص از جمله بیمههای حوادث و عمر و آثار مترتب بر هریک از جمله عدم تبعیت بیمه حوادث از اصل غرامت و مستند به ماده یاد شده و اصل جانشینی، در فرض سوال، دریافت بیمه حوادث و عمر با خسارات بدنی موضوع قانون فوقالذکر منافاتی نداشته و قابل جمع است.