صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/11/30
برگزار شده توسط: استان گیلان/ شهر لاهیجان
موضوع
درخواست اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری از دادگاه در محکومیتهای غیابی
پرسش
در مرحله اجرای احکام در پرونده‌های محکومیت کیفری غیابی جهت اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری آیا باید بدواً اقدام گردد یا پس از واخواهی و در زمان رسیدگی به واخواهی، قانون کاهش نیز اعمال می‌شود؟
نظر هیات عالی
بند ب ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 92 ناظر به آراء قطعی و لازم‌الاجراست و نسبت به احکام غیابی اعمال نمی‌شود اما در صورت تصویب قانون مبنی بر تخفیف مجازات نظیر قانون کاهش مجازات حبس تعزیری احکام غیابی نیز مشمول صدر ماده 10 قانون مجازات اسلامی است. در نتیجه قاضی اجرای احکام باید پرونده را نزد دادگاه صادرکننده ارسال نماید.
نظر اکثریت
با توجّه به این که حسب تبصره 2 ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری، غیابی بودن حکم مانع از اجرای آن نیست قاعدتاً تمام روند اجرا از جمله ارسال پرونده جهت اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری به دادگاه نیز همچون احکام حضوری می‌بایست انجام گیرد. چنانکه ماده 490 قانون آیین دادرسی کیفری نیز کلیه آرای قطعی اعم از حضوری و غیابی را لازم‌الاجرا می‌داند. فلذا قاضی اجرای احکام کیفری باید اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری را حسب بند ب ماده 10 قانون مجازات اسلامی تقاضا کند.
نظر اقلیت
اولاً؛ آرای غیابی، رای قطعی به معنای اخص کلمه محسوب نمی‌شوند و به همین جهت است که با واخواهی اجرای آن متوقف می‌شود و تقاضای اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری نیز باید در خصوص آرای قطعی انجام گیرد. ثانیاً؛ وقتی قائل به مرحله واخواهی هستیم رسیدگی مجدد و مجزا از واخواهی صرفاً برای اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری محلی از اعراب نخواهد داشت.