تکلیف وثیقه یا وجه الکفاله در صورت فوت محکوم علیه

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/06/13
برگزار شده توسط: استان کردستان/ شهر قروه

موضوع

تکلیف وثیقه یا وجه الکفاله در صورت فوت محکوم علیه

پرسش

در صورتی که در اجرای احکام کیفری، کفیل یا وثیقه‌گذار، محکوم‌علیه را در فرجه قانونی معرفی ننماید و متعاقب آن دستور اخذ وجه‌الکفاله یا ضبط وجه‌الوثاقه صادر و قطعی گردد و سپس محکوم علیه فوت نماید یا موضوع محکومیت وی با حصول یکی از موارد ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری و یا به هر نحو دیگری منتقی گردد، تصمیم مقتضی در خصوص وثیقه یا کفالت مضبوط چیست؟ (با در نظر گرفتن ماده 234 قانون آیین دادرسی کیفری)

نظر هیئت عالی

با فوت محکوم‌علیه، فوت کفیل یا وثیقه‌گذار، ضبط وثیقه یا اخذ وجه‌الکفاله منتفی نمی‌گردد.

نظر اکثریت

نظر به اینکه ظاهر مواد قانونی از جمله ماده 230 قانون آیین دادرسی کیفری و مواد بعدی دلالت بر اعتبار دستور ضبط دارد چراکه وثیقه‌گذار یا کفیل با حاضر نکردن متهم با شرایط مقرر در ماده مذکور، به تعهد خود در فرجه قانونی عمل ننموده و لازمه آن، ضبط معادل وجه قرار از وثیقه یا اخذ وجه‌الکفاله است که با فوت محکوم‌علیه یا حصول یکی از موارد مقرر در ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری موجب منتقی شدن آن حق نمی‌گردد چراکه این اقدام یک جریمه برای وثیقه‌گذار یا کفیل است تا در صورت عدم انجام به تعهدات خود، وصول گردد. از طرفی در قرار تامین صادره نگاه به جبران ضرر و زیان وارده به شاکی است که از این محل نیز تامین می‌گردد. ماده 234 ارتباط به موضوع سوال ندارد مربوط به فوت کفیل یا وثیقه‌گذار است. لذا با ایجاد و ثتبیت تعهد و وقوع حق مکتسبه وجه‌الکفاله یا وثیقه تماماً به نام دولت ضبط می‌شود.

نظر اقلیت

با عنایت به ماده 236 قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص مورد سوال نسبت به یک چهارم وجه قرار اقدام می‌گردد. ممکن است با استفاده از ملاک ماده 255 قانون مرقوم به طور کلی از دستور ضبط شود.