تاریخ نظریه: 1396/09/18
شماره نظریه: 7/96/2192
شماره پرونده: 96-168/1-1152
استعلام:
...
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً با عنایت به‌صراحت تبصره 2 ماده 314 و تأکید ماده 403 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392، هرگاه دادگاه کیفری یک پس از رسیدگی تشخیص دهد که عمل ارتکابی، عنوان مجرمانه دیگری دارد که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه کیفری دو است، دادگاه کیفری یک باید به این جرم رسیدگی و حکم مقتضی صادر نماید و نمیتواند قرار عدم صلاحیت صادر نماید و بین مواد قانونی عنوان‌شده در فرض استعلام، تعارضی وجود ندارد و منظور از عبارت «دادگاه پس از رسیدگی و تحقیقات کافی و ختم دادرسی تشخیص دهد»، در تبصره 2 ماده 314 قانون مذکور با لحاظ بند ب مواد 389 و 391 این قانون، این است که دادگاه کیفری یک قبل از تشخیص قابلیت طرح پرونده برای دادرسی و تعیین وقت رسیدگی می‌تواند نسبت به صدور قرار عدم صلاحیت اقدام نماید؛ لکن پس از شروع به رسیدگی حق صدور قرار عدم صلاحیت را ندارد.
ثانیاً صرف‌نظر ازآنچه در بند اولاً گفته شده، در فرض مطروح تصمیم دادگاه تجدیدنظر استان در حل اختلاف در صلاحیت بین دادگاه‌های کیفری یک و دو قطعی است و دادگاه‌های یادشده ملزم به متابعت از رأی دادگاه تجدیدنظر استان می‌باشند.