فرجام خواهی یا تجدیدنظر خواهی نسبت به رای قطعی دادگاه

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/10/10
برگزار شده توسط: استان مرکزی/ شهر زرندیه

موضوع

فرجام خواهی یا تجدیدنظر خواهی نسبت به رای قطعی دادگاه

پرسش

اگر پس از تأیید قرار منع یا موقوفی تعقیب در غیر از جرایم موضوع ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری شاکی نسبت به رأی دادگاه فرجام‌خواهی یا تجدیدنظر خواهی نماید، چه تصمیمی اتخاذ می‌شود. تصمیم دادگاه قطعی است یا قابلیت تجدیدنظر یا فرجام دارد.

نظر هیئت عالی

رأی دادگاه نخستین در مقام رسیدگی به اعتراض اصولاً قطعی است. مگر در موارد مذکور در قسمت اخیر ماده 273 آئین دادرسی کیفری بنابراین دادگاه در غیر مورد مذکور در مواجهه با چنین اعتراضی مواجه با تکلیفی نیستند.

نظر اکثریت

موارد فرجام‌خواهی در مواد ماده 428 قانون آیین دادرسی کیفری ذکر شده و لذا چنانچه موضوع از مصادیق ماده مذکور نباشد اصولاً اشخاص حق فرجام خواهی ندارند. رأی دادگاه نخستین در مقام رسیدگی به اعتراض نسبت به قرار نهایی دادسرا، اصولاً قطعی است مگر در موارد مذکور در قسمت اخیر ماده 273 و اگر موضوع رأی از این مصادیق نباشد، حق اعتراض برای افراد پیش بینی نشده و لذا دادگاه در مواجهه با چنین اعتراضی، مواجه با تکلیفی نیست و صرفاً لایحه اخذ و ضم پرونده می‌شود و اقدامی ندارد. بدیهی است دستورات دادگاه قطعی است و قابلیت اعتراض ندارد چه آنکه قابلیت اعتراض داشتن یا نداشتن، مختص آراء است.

نظر ابرازی

اگرچه در فرض سوال، رای دادگاه نخستین قطعی است اما با وصول اعتراض، دادگاه باید در این خصوص اتخاذ تصمیم نماید. این مورد نیز مانند نمونه‌ای است که حکم محکومیت در جرم تعزیری درجه 8 صادر شده و محکوم علیه نسبت به آن اعتراض کرده باشد. با توجه به مواد 432 و 440 به ویژه آن قسمت از ماده 440 قانون آیین دادرسی کیفری که به درخواست فاقد شرایط قانونی اشاره کرده، به نظر می‌رسد در این مورد دادگاه مکلف به صدور قرار می‌باشد. اما با توجه به این‌که رأی راجع به اصل موضوع قطعی است، این قرار نیز قطعی خواهد بود.