ماده 383 قانون آیین دادرسی کیفری

در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه کیفری یک رسیدگی می‌شود، پس از پایان تحقیقات مقدماتی، چنانچه عمل انتسابی جرم محسوب نشود یا ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد و یا به جهات قانونی دیگر متهم قابل تعقیب نباشد، دادگاه حسب مورد، قرار منع یا موقوفی تعقیب و در غیر این صورت قرار رسیدگی صادر می کند.

⦙ نظریه های مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (7 مورد)

1 - نظریه مشورتی شماره 7/1402/856 مورخ 1402/10/16

2 - نظریه مشورتی شماره 7/1400/501 مورخ 1400/05/09

3 - نظریه مشورتی شماره 7/99/894 مورخ 1399/08/26

4 - نظریه مشورتی شماره 7/99/49 مورخ 1399/02/20

5 - نظریه مشورتی شماره 7/97/3125 مورخ 1397/11/28

6 - نظریه مشورتی شماره 7/95/2004 مورخ 1395/08/16

7 - نظریه مشورتی شماره 7/95/1781 مورخ 1395/07/28

⦙ نشست های قضایی (10 مورد)

1 - صدور قرار رسیدگی در دادرسی کیفری

2 - تحلیل عبارت «جهات قانونی دیگر» در ماده 383 قانون آیین دادرسی کیفری

3 - بررسی تکلیف دادسرا در فرض دستگیری سارق بدون شناسایی شاکی

4 - موارد صدور قرار عدم صلاحیت در جرائمی که مستقیماً در دادگاه کیفری یک مطرح و رسیدگی می‌شوند

5 - طرح شکایت مجدد قبل از قطعی شدن دعوی سابق در دادگاه

6 - فرآیند طرح مستقیم پرونده در دادگاه کیفری یک

7 - تکلیف دادگاه درصورت گذشت شاکی درجرایم منافی عفت

8 - مهلت اعتراض به قرارهای صادره از دادگاه های کیفری یک

9 - امکان شمول ماده 278 قانون آیین دادرسی کیفری به جرایمی که به طور مستقیم در دادگاه مطرح می‌شود

10 - تکلیف دادگاه در صورت فقد یا عدم کفایت ادله در جرایم درجه 7 و 8 از منظر صدور رأی