در اجرای تبصره 3 ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی و ماده 215 قانون فوق، آییننامه تعرفه هزینه ایاب و ذهاب گواهان به شرح مواد آتی است:
آییننامه تعرفه هزینه ایاب و ذهاب گواهان
واژگان به کار رفته در این آییننامه به مفهوم زیر است:
الف - قانون: قانون آیین دادرسی کیفری، مصوب 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی.
ب - آییننامه: آییننامه تعرفه هزینه ایاب و ذهاب گواهان
پ - گواه: منظور گواه، شاهد یا مطلع است.
ت - هزینه: هزینه ایاب و ذهاب گواه.
پرداخت هزینه گواه از ناحیه قوه قضاییه منوط به آن است که حضور گواه در مرجع قضایی به تشخیص قاضی ضرورت داشته و استماع شهادت یا گواهی مطلعین ازطریق اعطای نیابت یا ویدئو کنفرانس یا وسیله دیگر امکانپذیر نبوده و مراتب توسط مقام قضایی صورتمجلس شده باشد.
هزینه گواه با وسیله نقلیه تاکسی، اتوبوس، قطار و مترو بر اساس ارائه بلیط یا نرخ مصوب مربوط در صورت مطالبه پرداخت میشود.
تبصره 1- در صورتی که به تشخیص مقام قضایی وسیله دیگری برای ایاب و ذهاب گواه ضرورت داشته باشد، بر اساس نرخ مصوب مربوط پرداخت میشود.
تبصره 2- هزینه فقط به آن دسته از گواهانی تعلق میگیرد که به تشخیص مقام قضایی و یا بنا به درخواست شاکی یا متهم احضار شوند.
هزینه گواه که بنا به درخواست شاکی احضار میشود بر عهده شاکی است؛ مگر آنکه علاوه بر شرایط مذکور در ماده 3 آییننامه به تشخیص مقام قضایی وی توانایی پرداخت نداشته باشد که در این صورت هزینه مذکور با معرفی مرجع قضایی از محل اعتبارات دادگستری پرداخت خواهد شد.
در جرائم غیرقابل گذشت هرگاه شاکی با وجود ملائت از پرداخت هزینه امتناع نماید و با لحاظ شرایط ماده 3 آییننامه حضور گواه ضرورت داشته باشد، هزینههای مربوط از محل اعتبارات مصوب قوه قضاییه پرداخت میشود و به دستور دادستان و از طریق اجرای احکام مدنی با توقیف و فروش اموال شاکی با رعایت مستثنیات دین معادل هزینه پرداخت شده از شاکی اخذ و به خزانه داری کل واریز خواهد شد. در جرائم قابل گذشت، چنانچه شاکی با وجود ملائت، از پرداخت هزینههای مذکور امتناع کند استماع شهادت به عمل نمیآید.
هزینه گواه، مطابق اسناد قابل قبول توسط مقام قضایی تعیین و به انضمام تصویر صورتمجلس مذکور در ماده 3 آییننامه جهت پرداخت به امور مالی دادگستری اعلام میگردد. در صورت عدم ارائه سند امور مالی متناسب با مسیر مبدا و مقصد، مبلغی را که زائد بر میزان مقرر در ماده 2 نباشد محاسبه و پرداخت خواهد شد.
مراجع قضایی مذکور در قانون، مشمول آییننامه خواهند بود. چنانچه دیوان عالی کشور در رسیدگیهای خود نیاز به احضار گواه داشته باشد، به ترتیب مذکور در مواد قبل اقدام مینماید و قسمت امور مالی دادگستری رسیدگیکننده به پرونده موظف است مطابق دستور دیوان عالی کشور اقدام نماید. در سایر مراجع، هزینهها از محل اعتبارات همان مرجع پرداخت خواهد شد.
حسب ماده 567 قانون، دولت مکلف است اعتبارت مورد نیاز اجرای آییننامه را در بودجه سالیانه قوه قضاییه پیشبینی و درج نماید.
این آییننامه مشتمل بر 9 ماده و 2 تبصره و بنا به پیشنهاد وزیر دادگستری در تاریخ 28/1/1398 به تصویب رییس قوه قضاییه رسید و از تاریخ تصویب لازم الاجرا است.
سیدابراهیم رئیسی - رئیس قوه قضائیه