ماده 52 قانون دریایی

تعاریف
‌اصطلاحاتی که در این فصل به کار رفته دارای معانی زیر است.
1 - متصدی باربری - متصدی باربری به طورکلی به مالک یا اجاره‌کننده کشتی که با فرستنده بار قرارداد باربری منعقد کرده است اطلاق می‌شود.
2 - قرارداد باربری - قرارداد باربری فقط قراردادی است که بر اساس بارنامه دریای یا اسناد مشابه دیگری که برای حمل و نقل کالا از طریق دریا ‌است منعقد شود و نیز هر بارنامه دریایی یا اسناد مشابه دیگری که به‌استناد قرارداد اجاره کشتی رابطه بین متصدی باربری و دارنده بارنامه یا سمند ‌مذکور را از زمان صدور تعیین نماید قرارداد باربری تلقی می‌گردد.
3 - بار - بار شامل هرگونه محموله اعم از اموال و اشیاء و هر کالای دیگری می‌باشد به استثناء حیوانات زنده و بارهایی که بر طبق مفاد قرارداد ‌باربری باید روی عرضه کشتی حمل شود و عملاً هم بدین ترتیب حمل شده باشد.
4 - کشتی - کشتی به‌هر وسیله‌ای اطلاق می‌شود که برای حمل بار در دریا به کار رود.
5 - فرستنده بار - فرستنده بار شخصی است که با متصدی باربری قرارداد باربری تنظیم می‌نماید و بار را برای حمل به کشتی تحویل می‌دهد.
6 - تحویل گیرنده - تحویل گیرنده شخصی است که به موجب بارنامه حق دریافت بار را دارد.
7 - بارنامه دریایی - بارنامه دریایی سندی است که مشخصات کامل بار در آن قید و توسط فرمانده کشتی یا کسی که از طرف او برای این منظور ‌تعیین شده امضاء گردد و به موجب آن تعهد شود بار توسط کشتی به‌مقصد حمل و به تحویل گیرنده داده شود. بارنامه دریایی یا اسناد مشابه آن به منزله‌رسید دریافت بار است.
8 - مدت حمل - از زمانی که بار در کشتی بارگیری شده تا زمانی که از کشتی تخلیه گردد مدت حمل محسوب می‌شود.
9 - بارگیری و تخلیه - بارگیری به طور معمول از زمانی شروع می‌شود که چنگال جرثقیل باری را که فرستنده آماده بارگیری کرده است به ‌منظور ‌بارگیری در کشتی از اسکله یا بارانداز یا وسائل باربری یا وسائل باربری که بدین منظور مورد استفاده قرار گیرد گرفته و بلند نماید و تخلیه زمانی خاتمه ‌می‌یابد که چنگال جرثقیل بار را در اسکله و یا بارانداز یا وسائل باربری که بدین منظور مورد استفاده قرار گرفته فرود آورد.